VAR OLAN

 Var olan...
Aslında çok üstü kapalı ama her şeyi ifade eden kelime.
Hayatımız boyunca karşılaştıklarımız ve karşılaşacaklarımız bizi hep endişelendirmiştir. Bu endişeleri bazen tek başımıza yaşarız bazen de çevremizdekilerle, arkadaşlarımızla paylaşmak isteriz. Tam tersini de düşünürsek olaylar bizi mutlu ettiğinde aynı şekilde yine ya içimizde yaşar ya da hemen paylaşma gereği duyarız. Zaten yaşamın temellerinden bir de bu. Paylaşmak.
 Ben de düşündüm ki paylaşmalıyım. Çünkü herkes bir hayat yaşıyor ve çok fazla ortak noktamız var. Yoldan geçerken gördüğünüz bir insanın ne kadar çok şey yaşadığını ne kadar çok sıkıntı çektiğini ya da o an aklından ne geçtiğini bilemezsiniz. Ama bu demek değildir ki o bunları yaşamıyor, hissetmiyor. Belki de o an sizinle aynı şeyi düşünüyor. Belki de sizin şu an içinde bulunduğunuz durumu sizden önce yaşamış, sizin çözemediğiniz bir sıkıntıyı o zor da olsa aşmış. Eğer imkanınız olsaydı ondan bunu öğrenir nasıl kurtulacağınızı bulurdunuz. İŞTE tam bu sebeple ben de yaşadığım şeyleri hayatımda Var Olan şeyleri sizle paylaşmak istedim. 
Umarım bu yolda hep birlikte olur, sorunlarımızı aşmayı birlikte öğreniriz.

Yorumlar

  1. Adsız6 Ocak 2016 23:34

    Farklı amaçla açılmış bir blog ilk yazıdan anladığım kadarıyla güzel olabilir..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. varolan6 Ocak 2016 23:36

      Teşekkür ederim. Desteğiniz beni çok sevindirdi.

      Sil
  2. Adsız10 Ocak 2016 20:42

    İnsanlara bakıp onların nasıl biri olduğunu kafamda hep kurgulamışımdır bu yazı hoşuma gitti blog maceranda başarılar...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. varolan10 Ocak 2016 23:00

      Desteğiniz ve yorumunuz için teşekkür ederim.

      Sil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

NUR - Malezya dizisi

Resim
 Blogu açtığımdan beri sıradan hayatımdan kendime çıkardığım dersleri paylaşıyorum. Bunu yaparken hatrımda olan şey ise şu hayatta var olan bir kimse olarak bunu okuyan kimselerin de benzer süreçlerden geçtiği, geçiyor olduğu veyahut geçme potansiyeli taşıdığıydı. Mekanlar, zamanlar, kişiler değişse de bazı hikayeler hep aynıdır çünkü. Buraya kadar bu postta aktardıklarım da önceki paylaşımlarım da her ne kadar benim hayatımdan, fikirlerimden parçalar olsa da bir bakıma hepsi objektif olma ilkesine bağlı kalarak paylaştığım şeylerdi. Şimdi ise işe biraz daha öznellik katarak zamandan ve mantıktan münezzeh olan ama takıntı derecesinde severek bağlı olduğum ve hakkında planlar yaptığım bir yer olan Malezya'nın dizilerinden biri hakkında konuşacağım. (belki daha sonra planlarım hakkında da bir paylaşımda bulunurum) Aslında bu zamana kadar Malezya yapımı 3 film ve 4 dizi izledim. Ama şimdi dizi hakkında bir şeyler yazmak istiyorum ki dizimizin adı NUR. İzlediğim diğer film ve diz
Okumaya Devam »

İDEALLEŞTİREMEDİKLERİMİZDEN MİSİNİZ?

Resim
 O kadar uzun zaman oluyor ki birkaç kelam etmek için bilgisayarın başına geçmeyeli... Bu süre zarfında içimden geçenler,  yazmak istediklerim, başladığım fakat sonlandıramadığım, anlatmak isteyip de anlatamadığım pek çok şey oldu esasında fakat bir türlü yazamadım, şimdi şu satırları yazarken de kalemin de sizlerin de bana küsmüş ve benden uzaklaşmış olacağınızdan korkuyorum aslında. Fakat şimdi buradayım ve hayatımızdaki insanları idealleştirmek hususunda bir şeyler söylemek, yazmak ve bu konuyu kendimce de bir nihayete kavuşturmak istiyorum.  Bu idealleştirme mevzusu benim için yeni değil ve pek çok zaman da bu mevzudan dolayı kendimi üzdüğü fark ediyorum, özellikle son zamanlarda. Aslında ben bunun genel olarak insan fıtratında var olan bir özellik olduğunu düşünüyorum. nedense kendimiz tam değilken çevremizdekileri tamamlamaya, boşlukları doldurmaya karşı bir eğilimimiz var. Özellikle gizi fazla olan meselelerde -mış gibi yaparak onu bildiğimizi, bilebileceğimizi zannediyoruz
Okumaya Devam »

ŞÜKÜR

 Zamansız yapılan işlerde bugün temalı yazıma hoş geldiniz. Okumam gereken metinler, makaleler dururken, cevaplamam ve sormam gereken sorular varken, akademik kaygıları bir kenarda bırakıp yazmaya gelen biriyim şu anda. ''Yeniden Hikayeler '' başlıklı yazımı okuduysanız o meseleye dair birkaç kelam etmek için geldim diyebilirim. Hikaye tamamlama yahut sonlandırma diyebileceğim konuda atmam gereken adımı aylar sonra olsa da atmış bulundum. Hayırlısını bekleyerek, olur olmaz kaygısı gütmeden atılan bir adımdı. Planlardan, hesaplardan bağımsız olmasa da sonuca dair yüzlerce senaryosu vardı, her şeye hazırlıklı bir adımdı -ya da öyle olduğunu sanıyordum yine-.  Tamamen kötümser olmadığım gibi tamamen iyimser de değilim pek çok insan gibi. Yeni şeylere başlarken, hayatın olağan akışı içerisinde her an aksilik olabileceği, işlerin raydan çıkabileceği, planların alt üst olduğu bir dünyaya gözümüzü açabileceğimizin bilincindeyim. Ki öyle olmamız gerektiğini düşünüyorum. Fakat y
Okumaya Devam »