Var Olan

 Zamansız yapılan işlerde bugün temalı yazıma hoş geldiniz. Okumam gereken metinler, makaleler dururken, cevaplamam ve sormam gereken sorular varken, akademik kaygıları bir kenarda bırakıp yazmaya gelen biriyim şu anda. ''Yeniden Hikayeler '' başlıklı yazımı okuduysanız o meseleye dair birkaç kelam etmek için geldim diyebilirim. Hikaye tamamlama yahut sonlandırma diyebileceğim konuda atmam gereken adımı aylar sonra olsa da atmış bulundum. Hayırlısını bekleyerek, olur olmaz kaygısı gütmeden atılan bir adımdı. Planlardan, hesaplardan bağımsız olmasa da sonuca dair yüzlerce senaryosu vardı, her şeye hazırlıklı bir adımdı -ya da öyle olduğunu sanıyordum yine-.  Tamamen kötümser olmadığım gibi tamamen iyimser de değilim pek çok insan gibi. Yeni şeylere başlarken, hayatın olağan akışı içerisinde her an aksilik olabileceği, işlerin raydan çıkabileceği, planların alt üst olduğu bir dünyaya gözümüzü açabileceğimizin bilincindeyim. Ki öyle olmamız gerektiğini düşünüyorum. Fakat y

Adım atmaktan bahsedip dönmek için adım atamadım. Tutamayacağım sözleri vermemek, bahsi geçince değiştirmek gibi huylarım olduğundan da bu konuda ne kendime ne de sizlere söz verdim. Fakat ne zaman anlatacak şeyler çıksa meydana limanlarımdan birinin burası olduğunun hep bilincindeydim. Hüsnü Arkan dinler yahut sever misiniz bilmem ama ben çok severim. Yeniden başlama üzerine bir şarkısı karşıma çıkınca da birtakım adımlar atma düşüncesine takılı kaldım. Ki şarkıdan bağımsız bir şekilde hayatımın şu evresinde yeni adımlar atma konusunda planlara sahiptim. Geçmiş zaman eki kullanıyor olmam planıma dair kararlılığımın, heyecanımın ve belki de cesaretimin gün geçtikçe azalıyor bir başka deyişle kırılıyor olması olabilir. Henüz vazgeçme niyetinde olmasam dahi yapmaya da pek niyetim yok gibi.  Hikayeleri hep sevmişimdir. Okumayı, dinlemeyi, izlemeyi, kurmayı, anlatmayı ve hatta onlara bağlanmayı da... Hal böyle olunca hayatımdaki her şeyi hikayeleştirme potansiyelini elimde bulunduruyor ve