DÜŞÜNÜYORUZ...

Çokça şey düşünüyoruz gün içinde. Hayatımızda var olanları da var olmayanları da düşünüyoruz. Başımıza gelenleri de gelecekleri de gelmeyecekleri de düşünüyoruz. Bizi biz kılan da düşünebilmemiz. Bizi biz yapan, var olmamızı sağlayan, onunla anılacak olduğumuz şeyler düşüncelerimiz.

  Çokça şey düşünen bizler her düşündüğümüzü de söylemek istiyoruz. Bazen unutuyoruz bazı düşüncelerin içimizde kalması gerektiğini. Her zaman için doğru olmasa da çoğu zaman düşünceleri tutmak gerekir içerde. Bunu kaçırıyoruz. Ama bunu yapmayı da öğrenmemiz gerekiyor. Kendi başımıza öğrenemesek de hayat bize bir şekilde o yolu çiziyor zaten. 

 Zamanla ve hatalar yaptıkça da anlıyoruz aslında içimizde tutmanın çok daha doğru olduğunu çoğu zaman. Hataların geride bıraktığı derslerle daha çok düşünüyoruz öncesinde çok düşünmediğimiz şeyleri. Böylelikle hem hata yapmamayı öğrenmiş hem de hayatımıza yeni şeyler katmış oluyoruz. Biliyoruz ki bizi biz yapan da bizi tamamlayan da onlar. Her birimiz hatalarımızla düşüncelerimizle varız ,anlıyoruz.

Yorumlar

  1. müfred10 Mart 2017 12:26

    İnsan kendisi hakkındaki düşünceleri bir şekilde gizliyor (kötü olanları) lakin başkalarının hatalarını gizleme hususunda bir o kadar da acımasız. İyi olduğu düşünceler ve ameller ise hemen izhar ediliyor. Halbuki riya diye bir şey var.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. varolan10 Mart 2017 16:52

      Yorumunuz için teşekkür ederim. Ama affınıza sığınarak ne demek istediğinizi anlamadığımı söylemek istiyorum. Biraz daha açabilirseniz memnun olurum.

      Sil
    2. müfred11 Mart 2017 21:57

      Yazınızdaki "bazı düşüncelerin içimizde kalması gerektiği" cümlesi aklıma bunları getirdi.

      Sil
    3. varolan11 Mart 2017 22:02

      Anladım, çok teşekkür ederim düşünceniz için

      Sil
  2. M. Talha Y.27 Mart 2017 22:02

    "Bazı düşüncelerin içimizde kalması gerektiği"ni okuyunca benim de aklıma ilk yazıp yazıp çöpe attığım imha ettiğim yüzlerce yazı geldi. Kim bilir biri onları okusa neler neler düşünür. Çok düşünüyor az yansıtıyoruz düşündüklerimizi. Ve bence insan anlattıklarından çok anlatmadıkları anlatamadıklarıdır.
    Gülücüklü Kal...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. varolan27 Mart 2017 22:21

      ''Ve bence insan anlattıklarından çok anlatmadıkları anlatamadıklarıdır. '' Ne kadar doğru. Düşüncen ve yorumun için teşekkür ederim. Gülücüklü kal...

      Sil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

NUR - Malezya dizisi

Resim
 Blogu açtığımdan beri sıradan hayatımdan kendime çıkardığım dersleri paylaşıyorum. Bunu yaparken hatrımda olan şey ise şu hayatta var olan bir kimse olarak bunu okuyan kimselerin de benzer süreçlerden geçtiği, geçiyor olduğu veyahut geçme potansiyeli taşıdığıydı. Mekanlar, zamanlar, kişiler değişse de bazı hikayeler hep aynıdır çünkü. Buraya kadar bu postta aktardıklarım da önceki paylaşımlarım da her ne kadar benim hayatımdan, fikirlerimden parçalar olsa da bir bakıma hepsi objektif olma ilkesine bağlı kalarak paylaştığım şeylerdi. Şimdi ise işe biraz daha öznellik katarak zamandan ve mantıktan münezzeh olan ama takıntı derecesinde severek bağlı olduğum ve hakkında planlar yaptığım bir yer olan Malezya'nın dizilerinden biri hakkında konuşacağım. (belki daha sonra planlarım hakkında da bir paylaşımda bulunurum) Aslında bu zamana kadar Malezya yapımı 3 film ve 4 dizi izledim. Ama şimdi dizi hakkında bir şeyler yazmak istiyorum ki dizimizin adı NUR. İzlediğim diğer film ve diz
Okumaya Devam »

İDEALLEŞTİREMEDİKLERİMİZDEN MİSİNİZ?

Resim
 O kadar uzun zaman oluyor ki birkaç kelam etmek için bilgisayarın başına geçmeyeli... Bu süre zarfında içimden geçenler,  yazmak istediklerim, başladığım fakat sonlandıramadığım, anlatmak isteyip de anlatamadığım pek çok şey oldu esasında fakat bir türlü yazamadım, şimdi şu satırları yazarken de kalemin de sizlerin de bana küsmüş ve benden uzaklaşmış olacağınızdan korkuyorum aslında. Fakat şimdi buradayım ve hayatımızdaki insanları idealleştirmek hususunda bir şeyler söylemek, yazmak ve bu konuyu kendimce de bir nihayete kavuşturmak istiyorum.  Bu idealleştirme mevzusu benim için yeni değil ve pek çok zaman da bu mevzudan dolayı kendimi üzdüğü fark ediyorum, özellikle son zamanlarda. Aslında ben bunun genel olarak insan fıtratında var olan bir özellik olduğunu düşünüyorum. nedense kendimiz tam değilken çevremizdekileri tamamlamaya, boşlukları doldurmaya karşı bir eğilimimiz var. Özellikle gizi fazla olan meselelerde -mış gibi yaparak onu bildiğimizi, bilebileceğimizi zannediyoruz
Okumaya Devam »

ŞÜKÜR

 Zamansız yapılan işlerde bugün temalı yazıma hoş geldiniz. Okumam gereken metinler, makaleler dururken, cevaplamam ve sormam gereken sorular varken, akademik kaygıları bir kenarda bırakıp yazmaya gelen biriyim şu anda. ''Yeniden Hikayeler '' başlıklı yazımı okuduysanız o meseleye dair birkaç kelam etmek için geldim diyebilirim. Hikaye tamamlama yahut sonlandırma diyebileceğim konuda atmam gereken adımı aylar sonra olsa da atmış bulundum. Hayırlısını bekleyerek, olur olmaz kaygısı gütmeden atılan bir adımdı. Planlardan, hesaplardan bağımsız olmasa da sonuca dair yüzlerce senaryosu vardı, her şeye hazırlıklı bir adımdı -ya da öyle olduğunu sanıyordum yine-.  Tamamen kötümser olmadığım gibi tamamen iyimser de değilim pek çok insan gibi. Yeni şeylere başlarken, hayatın olağan akışı içerisinde her an aksilik olabileceği, işlerin raydan çıkabileceği, planların alt üst olduğu bir dünyaya gözümüzü açabileceğimizin bilincindeyim. Ki öyle olmamız gerektiğini düşünüyorum. Fakat y
Okumaya Devam »